Stres oksydacyjny, a trądzik.
27.09.2019
Zacznijmy od wyjaśnienia co to jest stres oksydacyjny – to stan zaburzonej równowagi w organizmie między wolnymi rodnikami, stanowiącymi uboczny produkt przemiany metabolicznej, a przeciwutleniaczami. Co to jednak w praktyce oznacza?
Wolne rodniki to reaktywne formy tlenu posiadające niesparowany elektron, który dąży do połączenia się z elektronem z innej komórki. Odbierając elektron innym komórkom uszkadza ją – uszkodzenia mogą dotyczyć wszystkich występujących w naszym organizmie cząsteczek, w tym białka, tłuszczy, a nawet DNA komórek. Destruktywnemu działaniu wolnych rodników, czyli oksydantów, zapobiegają znajdujące się w organizmie antyoksydanty (przeciwutleniacze). Oddając wolnym rodnikom swój wolny elektron chronią komórki przed uszkodzeniem. Oczywiście oksydanty zapewniają prawidłowe funkcjonowanie naszego ciała, jednak jeśli zostaną zaburzone zdolności organizmu do neutralizowania wolnych rodników i naprawy uszkodzeń – dochodzi do stresu oksydacyjnego.
Przyczyny stresu oksydacyjnego
Brak równowagi może wynikać z wielu przyczyn, jednak do najczęstszych z nich należą:
• zła dieta i niedobory antyoksydantów, w szczególności braki witaminy C, A i E,
• promieniowanie UV (nadmierne opalanie się)
• zanieczyszczenie środowiska, w szczególności smog (wdychane przez nas ze smogiem pyły, a także związki chemiczne, poprzez reaktywne formy tlenu zwiększają stres oksydacyjny),
• palenie papierosów i alkohol,
• długotrwały stres.
Jakie są skutki stresu oksydacyjnego?
Zbyt duża ilość wolnych rodników w organizmie może uszkodzić każdą komórkę i tkankę. Efektem stresu są zaburzenia prawidłowego funkcjonowania układu immunologicznego, choroby układu oddechowego, zakłócenia równowagi hormonalnej, zmiany miażdżycowe czy degradacja bariery ochronnej skóry. Długotrwały brak równowagi pomiędzy oksydantami i antyoksydantami może doprowadzić nawet do zawałów serca lub udarów mózgu. Wolne rodniki uszkadzając struktury komórkowe w skórze prowadzą do utraty jędrności i przyspieszonego jej starzenia się. Spowolnieniu ulega także proces gojenia się ran, nasilają się objawy trądziku, wzrasta podatność na podrażnienia i wrażliwość na zewnętrzne czynniki środowiska. Działania reaktywnych form tlenu uznaje się także za jeden z mechanizmów leżących u podstaw powstawania trądziku różowatego.
Stres, a trądzik
Stres wywiera bardzo niekorzystny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, w tym również na naszą cerę. „Wolne rodniki uszkadzają białka, w tym włókna kolagenowe i elastynowe. Pod wpływem oksydantów degradacji ulegają również składniki cementu międzykomórkowego, czyli spoiwa łączącego komórki skóry. W efekcie dochodzi do przedwczesnego obumierania komórek, a ze względu na utrudnioną regenerację uszkodzeń, procesy starzenia zachodzą szybciej – skóra traci jędrność, staje się nadmiernie sucha, pojawiają się drobne zmarszczki, przebarwienia, a także niedoskonałości. Trądzik stresowy to także wynik wydzielania się pod wpływem silnego stresu kortykosteroidów, w tym kortyzolu. „Hormony stresu” z jednej strony pozytywnie stymulują organizm do działania w warunkach zagrożenia, z drugiej – w przypadku gdy czynniki stresogenne oddziałują na nas zbyt długo, powodują szereg negatywnych reakcji w całym organizmie. Nadmierne stężenie glikokortykosteroidów sprzyja alergiom, wpływa na zwiększoną produkcję sebum, zwiększa się również podatność na zakażenia. W efekcie tych zjawisk, nawet jeśli do tej pory nie mieliśmy problemów ze skórą – pod wpływem stresu możemy doświadczyć trądziku jak u nastolatka. Trądzik i stres często idą w parze.” – mówi dr Anna Stępień, lekarz dermatolog.